دوران کودکی و نوجوانی[ویرایش]
جودی فاستر و کریستوفر کانلی در ماه کاغذی
فاستر در بیش از ۵۰ فیلم حضور یافتهاست. در سال ۱۹۶۸ در سریال میبری آر دی اف حضور یافت، و یک سال بعد در سریال تفنگ دودی شرکت کرد. پس از آن در فیلم معاشقه با پدر ادی در نقش «جو کلی»، دوست «ادی» نقشآفرینی کرد.
در سال ۱۹۷۰ در فیلم تلویزیونیِ تهدید در کوهستان بازی کرد و پس از آن در فیلمهای ناپلئون و سمانتا (۱۹۷۲)، یک سرخپوست کوچک (۱۹۷۳)، جمعهٔ غریب (۱۹۷۶) و کندلشو (۱۹۷۷) ایفای نقش کرد. همچنین، او در سریالی به نام ماه کاغذی در کنار کریستوفر کانلی به ایفای نقش پرداخت.
جودی فاستر در چهارده سالگی مجری برنامهٔ یکشنبه شب زنده شد. او پس از درو باریمور، که در هفت سالگی مجری این برنامه بوده، جوانترین مجری این برنامه بهشمار میرود. وی بهعنوان بازیگر نقش پرنسس لیا در فیلم جنگ ستارگان مطرح شد، اما این نقش را رد کرد زیرا قبلاً با دیزنی قرارداد داشت و در آن زمان روی دو فیلم کار می کرد.
او در سال ۱۹۷۶ (۱۴سالگی) در فیلم بسیار معروف راننده تاکسی در نقش «آیریش استینسما»، یک دختر فاحشه، در کنار رابرت دنیرو حضور یافت. کارگردانی این فیلم بر عهدهٔ مارتین اسکورسیزی بود که سرانجام فاستر با حضور در این فیلم، نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و دو جایزهٔ بَفتا بهعنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن و بهترین بازیگر نوپا را بهخاطر حضور در فیلمهای راننده تاکسی و باگزی مالون ازآنِ خود کرد.
ماجرای ترور رونالد ریگان[ویرایش]
جودی فاستر در فیلم راننده تاکسی
جان هینکلی، یکی از طرفداران افراطیِ جودی، پس از دیدن فیلم راننده تاکسی، مجذوب جودی فاستر شد و پس از ورود فاستر به دانشگاه یِیل، برای او نامه میفرستاد و گاهی نیز برای او پیغام تلفنی میگذاشت. در ۳۰ مارس ۱۹۸۱ هینکلی سوءقصدی به جان رونالد ریگان، رئیسجمهور وقت ایالات متحدهٔ آمریکا کرد (در این حادثه، ریگان و سه نفر همراه او آسیب دیدند).
پس از این ترور، هینکلی انگیزهٔ این کار خود را تحت تأثیر قراردادن جودی فاستر اعلام کرد. در سال ۱۹۸۲، فاستر با حضور در دادگاه به این موضوع اشاره کرد که او هیچ رابطهای با جان هینکلی ندارد و در همان هنگام، هینکلی یک مداد به سمت فاستر پرتاب کرد و با فریاد گفت: “من پیدایت میکنم فاستر!”
شخص دیگری با نام ادوارد ریچاردسون نیز فاستر را تا اطراف دانشگاه تعقیب کرد و قصد شلیک گلوله به سمت او را کرد، اما ناموفق بود. در سال ۱۹۹۱، فاستر از حضور در مصاحبه با برنامهٔ امروز در شبکهٔ انبیسی صرفنظر کرد. همچنین، در سال ۱۹۹۹، او در مصاحبهای با چارلی رز در برنامهٔ ۶۰ دقیقهٔ دوم درمورد این موضوع بحث کوتاهی کرد.
دوران جوانی[ویرایش]
جودی فاستر در مراسم اسکار سال ۱۹۸۹
جودی فاستر، برخلاف دیگر ستارگان کودک، مانند شرلی تمپل و تاتوم اونیل، در سنین جوانی هم از شهرت بالایی برخوردار بود. بااینکه فیلمهای راننده تاکسی، روباهها، هتل نیوهمپشایر، پنج گوشه و سرقت از خانه ازنظر درآمدزایی ناموفق بودند، اما نقش فاستر در این فیلمها، امتحانی برای بازی در فیلم متهم بود. او برای بازی در این فیلم، در نقش «سارا توبیاس»، زنی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بود، برندهٔ جایزهٔ اسکار و گلدن گلوب بهعنوان بهترین بازیگر نقش اول زن شد. دیگر نقش معروف او شخصیت کلاریس استارلینگ، یک مأمور افبیآی بود. او در کنار آنتونی هاپکینز، که ایفاگر نقش هانیبال لکتر در فیلم سکوت برهها، محصول سال ۱۹۹۱ بود، توانست دومین جایزهٔ اسکار خود را دریافت کند.
پس از این فیلم، او فیلمی به نام کوچکمردی به نام تیت را در همان سال کارگردانی کرد. این فیلم درمورد یک بچهٔ بسیار زیرک بود که نقش مادرِ آن کودک را خود جودی فاستر ایفا کرد. همچنین، او در سال ۱۹۹۵ فیلمی به نام خانهای برای تعطیلات را کارگردانی کرد. این فیلم یک کمدی سیاه با بازی هالی هانتر و رابرت داونی جونیور بود. در سال ۱۹۹۲، فاستر یک شرکت ساخت فیلم با نام «اگ پیکچرز» را در لس آنجلس تأسیس کرد. این شرکت فیلمهای مستقلی را تهیه میکرد که در سال ۲۰۰۱ بسته شد. در اینخصوص، فاستر گفته بود که این شرکت قدرت تولید فیلمهای سرگرمکننده را ندارد.
جودی فاستر در سال ۱۹۹۴ تهیهکنندگی فیلم نل را برعهده گرفت. این اولین حضور او بهعنوان تهیهکننده بود. همچنین، خود او نیز در این فیلم نقشآفرینی کرد. داستان این فیلم درمورد یک زن جوان است که در یک محل بسته، بهصورت قرنطینه نگهداری میشود که قصد بازگشت به انسانیت را دارد. جودی فاستر پس از این فیلم، حضورش بهعنوان بازیگر و تهیهکننده را دشوار خواند. در سال ۱۹۹۳، او در فیلمی با نام سامرزبای با ریچارد گییر بازی کرد. پس از این فیلم، ریچارد گییر درمورد او گفت:
.mw-parser-output .templatequote{overflow:hidden;margin:1em 0;padding:0 40px}.mw-parser-output .templatequote .templatequotecite{line-height:1.5em;text-align:right;padding-right:1.6em;margin-top:0}
او خیلی کلوزآپ بازی میکند، زیرا افکار او کاملاً پاک است.
در سال ۱۹۹۷، او با متیو مککانهی در فیلم تماس ظاهر شد. این فیلم براساس رمانی از کارل ساگان بود. در این فیلم، فاستر ایفاگر نقش یک دانشمند بود که بهدنبال یافتن حیات در خارج از زمین است. تماس، اولین فیلم داستانی ـ تخیلیِ جودی فاستر بود و همچنین اولین تجربهٔ او با بازی در محیط پرده آبی بود. در اینخصوص او گفت:
دیوارهای آبی، سقفهای آبی، فقط آبی بود. آبی آبی آبی؛ و من در یک سینی چرخان با دوربین میچرخیدم. این واقعاً برای من دشوار بود.
در سال ۱۹۹۸، سیارک ۱۷۷۴۴ در آسمان به نام جودی فاستر نامگذاری شد.
در سال ۲۰۰۲، جودی فاستر در فیلم اتاق وحشت بازی کرد. این فیلم به کارگردانی دیوید فینچر در هفتهٔ اولِ اکران خود در آمریکا توانست ۳۰میلیون دلار فروش داشتهباشد. این بزرگترین موفقیت تجاری سینماییِ فاستر بود. پس از این فیلم، او در فیلمی فرانسویزبان با نام یک نامزدی بسیار طولانی را بازی کرد. در سراسر فیلم، او بهصورت روان فرانسوی صحبت کرد. فیلم بعدی او نقشهٔ پرواز در سال ۲۰۰۵ به روی پردههای سینما رفت. او در این فیلم ایفاگر نقش یک مادر بود که در هواپیما فرزندش را گم میکند.
در سال ۲۰۰۶، او در فیلم مرد نفوذی بازی کرد؛ یک فیلم مهیج به کارگردانی اسپایک لی و با بازی دنزل واشینگتن و کلایو اوون، که این فیلم پرفروشترین فیلم آن سال شد. در سال ۲۰۰۷، او در فیلمی به نام شجاع به کارگردانی نیل جوردن و با بازی ترنس هاوارد حضور یافت. با بازی در این فیلم، او برای ششمین بار نامزد جایزه گلدن گلوب شد.
کارهای کنونی[ویرایش]
جودی فاستر در کنار مل گیبسون در جشنوارهٔ فیلم کن در سال ۲۰۱۱
جودی فاستر بههمراه مت دیمون در فیلمی باعنوان ایلیسیم به کارگردانی نیل بلومپکمپ بازی کرد، این فیلم در ژانر علمی ـ تخیلی است.
فاستر قصد ساخت فیلمی به نام فلورا پلوم با بازی مریل استریپ و ایوان مک گرگور بود که به گفته خودش در نهایت از ساخت آن منصرف شد.
در فوریه ۲۰۱۱ مجری سی و ششمین دوره جشنواره سزار فرانسه بود و یک ماه بعد از آن فیلم سگ آبی به کارگردانی را عرضه کرد. مل گیبسون، آنتون یلچین، جنیفر لارنس و خود جودی فاستر از بازیگران آن هستند. همچنین در همان سال در فیلم کشتار ساخته رومن پولانسکی بازی کرد، از دیگر بازیگران آن فیلم میتوان به جان سی ریلی، کیت وینسلت و کریستوف والتز اشاره کرد. کشتار در شصت و هشتمین دوره جشنواره ونیز در سپتامبر ۲۰۱۱ به روی پرده رفت و نظر مثبت منتقدان را جلب کرد. جودی فاستر برای بازی در این فیلم نامزد گلدن گلوب بهترین بازیگر زن شد.